Belge ibraz edilmese dahi, geleneklere ve dini kurallara göre yapılan masrafların hesaplanıp hüküm altına alınması gerekir
T.C. Yargıtay 17. Hukuk Dairesi ESAS NO : 2011/8534 KARAR
Y A R G I T A Y İ L A M I
Davacılar vekili, davalı şirkete Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası ile sigortalı aracın neden olduğu kazada davacıların desteği oğulları Ferhan Yeter’in vefat ettiğini, belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 500 TL. Cenaze ve defin giderinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini 1.557 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre davacıların maddi durumunun kötü olduğu cenaze ve defin için masraf yapmadıkları, giderlerin komşuları ve akrabaları tarafından karşılandığını, üçüncü şahıslar tarafından ödenen masrafların davacılar tarafından istenemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazasında davacıların oğlunun ölümü nedeniyle yapılan cenaze ve defin giderlerinin tahsili istemine ilişkindir. BK. 45/1 maddesine göre: “Bir adam öldüğü takdirde zarar ve ziyan, bilhassa defin masraflarını da ihtiva eder” denilmiştir. Ölüm nedeniyle yapılan masraflar ölenin ailesinin ekonomik ve sosyal durumuna, mahalli geleneklere göre değişiklik gösterir. Cenaze ve defin giderlerinin belge ile ispat edilmesi de gerekli değildir.
Belge ibraz edilmese dahi, geleneklere ve dini kurallara göre yapılan masrafların hesaplanıp hüküm altına alınması gerekir.
Mahkemece davacıların oğulları Ferhan Yeter’in ölümü sonrasında cenaze ve defin giderlerinin akraba ve komşuları tarafından karşılandığı, davacıların ekonomik durumunun çok kötü olduğu herhangi bir harcama yapmadıkları gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de sosyal ve ekonomik durumu ne olursa olsun ölenin ailesi ve yakınları maddi durumlarına göre cenaze ve defin giderleri yapacağı gibi sonrasında da taziye ve dini vazifeler için bir kısım masraf yapmaları olağandır. Mahkemece bu hususlara göre BK. 42. madde çerçevesinde değerlendirme yapılarak davacıların ekonomik ve sosyal durumuna uygun bir miktar tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru görülmemiştir.